|
QUO VADIS YERSINIA PESTIS?
EWOLUCJA PATOGENNYCH GATUNKÓW
Z RODZAJU YERSINIA
Maciej Czerkies, Adrianna Raczkowska, Katarzyna Brzostek*
Zakład Mikrobiologii Stosowanej, Instytut Mikrobiologii, Wydział Biologii Uniwersytetu Warszawskiego ul. Miecznikowa 1, 02-096 Warszawa
Wpłynęło we wrześniu 2009 r.
1. Wstęp. 2. Enteropatogenne gatunki z rodzaju Yersinia. 3. Y. pestis - epidemiologia i patogeneza. 4. Czynniki zjadliwości Y. pestis kodowane na chromosomie. 5. Czynniki wirulencji kodowane na plazmidach: pCD1, pPCP1 oraz pMT1. 6. Struktura genomu Y. pestis. Inne elementy mające wpływ na patogenność. 7. Badania nad pokrewieństwem ewolucyjnym patogennych gatunków z rodzaju Yersinia. 8. Relacje wewnątrzgatunkowe i taksonomia Y. pestis. 9. Zastosowanie filogenomiki porównawczej do badania ewolucji Y. enterocolitica. 10. Proponowany model ewolucji patogennych gatunków z rodzaju Yersinia. 11. Podsumowanie
Quo vadis Yersinia pestis? The evolution of pathogenic species of the genus Yersinia
Abstract: The genus Yersinia includes three closely related species which are pathogenic to humans. Y. enterocolitica and Y. pseudotuberculosis cause gastroenteritis, while Y. pestis is the causative agent of plague. Thanks to whole-genome sequencing it has become possible to conduct a detailed phylogenetic analysis leading to the construction of a „relationship tree" which shows the probable evolution of the genus Yersinia. It appears that Y. enterocolitica has diverged from an ancestor of pathogenic yersiniae and evolved independently. Y. pestis, a highly virulent pathogen, evolved from Y. pseudotuberculosis in a short amount of time by the acquisition of several loci and two plasmids by lateral gene transfer. These events seem to be counterbalanced by gene silencing and shuffling, which probably enhances virulence.
1. Introduction. 2 Enteropathogenic species of Yersinia. 3. Y. pestis - epidemiology and pathogenesis. 4. Chromosomally encoded virulence factors of Y. pestis. 5. Plasmids pCD1, pPCP1 and pMT1 encoding yirulence factors. 6. Genome structure of Y. pestis. Other elements influencing pathogenicity. 7. Studies on evolutionary relationships of Yersinia. 8. Intraspecies relationships and taxonomy of Y. pestis. 9. Application of comparative genomics to study the evolution of Y. enterocolitica. 3. Model of the evolution of pathogenic Yersinia. 4. Summary
Słowa kluczowe: dżuma, ewolucja, genomika, patogeneza, Yersinia
Key words: evolution, genomics, pathogenesis, plague, Yersinia
|
